Frits Muskiet

Voedingsonderzoek blijft verbazen. Moesten we eerst verzadigd vet vervangen door een hoeveelheid linolzuur die onze voorouders nooit hadden kunnen eten, moeten we nu weer melk gaan drinken of calcium slikken om het risico op dikke darmkanker te verlagen (1,2). In dit artikel wordt de achtergrond van het colonkanker risico door (bewerkt) rood vlees onderzocht en wordt de vraag gesteld of we melk en calcium eigenlijk wel nodig hebben om dit risico te verkleinen.

‘Elke dag een glas melk helpt tegen dikke darmkanker.’ In de media verscheen onlangs de aanbeveling om ons glas bier of wijn te vervangen door een glas melk. Een curieus advies. Wie écht iets wil doen om kanker te voorkomen, kan beter proberen om eerst de achterliggende mechanismes te begrijpen. Gezondere voedselkeuzes volgen dan meestal vanzelf.

Als je eet volgens de Schijf van Vijf krijg je alle voedingsstoffen binnen die je nodig hebt. Dat is wat het Voedingscentrum ons sinds jaar en dag vertelt. Maar voor die uitspraak is geen bewijs. Tot die conclusie kwamen Ellen Kampman en ik in een interview in Uitzicht dat we allebei in concept lazen en autoriseerden. Het staat op tape, maar het staat een ieder vrij om afstand te nemen van het verleden. Ter zake.

Bij een te lage dosis doet een geneesmiddel ‘niets’. Vanaf een bepaalde dosis neemt het effect toe tot een maximum wordt bereikt. Ga je hoger, dan ontstaat louter giftigheid. Deze farmacologische vlieger gaat op voor de meeste geneesmiddelen. Maar op homeopathie is een ander principe van toepassing.

Je bent wat je eet. En dat geldt ook voor vissen. Wilde zoutwatervissen halen hun EPA en DHA uit de voedselketen die begint bij het fyto- en zoöplankton in de zee (1,2). Kweekvis wordt gevoerd met vismeel en visolie van wilde vis. Het is slimmer om deze vissen rechtstreeks op te eten.

Onze huid, luchtwegen, maagdarmkanaal en urineweg zijn continu in gevecht met micro-organismen, zoals parasieten, bacteriën, schimmels en virussen. De strijd vindt plaats onder regie van ons immuunsysteem dat zich bedient van munitie-onderdelen in de vorm van nutriënten, zoals nitraat (1-3), jodium (4-6), thiocyanaat (5,7,8), selenium (6,9,10) en vitamine C (1-3,11).

Honing bevat 82 gram koolhydraten per 100 gram, waaronder fructose, glucose, maltose, sucrose en meer dan 22 andere suikers. Honing is een ‘vrije’ suiker, maar is het daarmee ongezond?

‘Grote studie bewijst; wie onvoldoende water drinkt, veroudert (en sterft) sneller’ (1). En: ‘How staying properly hydrated may help you live healthier, longer’ (2). Deze mediakoppen in januari baseren zich op onderzoek in een dochter van het toonaangevende blad ‘The Lancet’, maar wie de studie napluist, trekt andere conclusies.

Wat betekent Darwin’s ‘aanpassing aan de leefomgeving’ voor het zich ontwikkelende brein? Hoe meer stress tijdens de zwangerschap, hoe angstiger en depressiever de kinderen zich later gaan voelen (35).