Citroenzuur, vitamine A, C, E, de groep van B vitamines, vitamine D, zwavel, jodium en ijzer. Aan deze negen voedingsstoffen kende de naamgever van de MMV, Cornelis Moerman, een vitale plaats toe. De hypothese die hij bijna een eeuw geleden opstelde, is inmiddels ruim te onderbouwen met bewijs¹.
‘When you seek a new path to truth, you must expect to find it blocked by expert opinion’
Albert Guérard (1914 – 2000), Amerikaans schrijver, docent en professor Taal & Literatuur
Cornelis Moerman (1893-1999) behandelde zijn patiënten met een suikerarm volwaardig vegetarisch dieet, mét eidooier, citroenen en karnemelk. En zilvervliesrijst in plaats van aardappel. Al in de jaren dertig was het voor deze arts/onderzoeker duidelijk dat de weg naar gezondheid schuilt in het versterken van het immuunsysteem. Het bewijs daarvoor stapelt zich gestaag op in de vorm van wetenschappelijke artikelen.
Moerman zag kanker als een ontsporing van de stofwisseling, die al jaren aan de gang kan zijn, voordat zich een tumor manifesteert. Geen lokale aandoening, maar een ziek zijn van het lichaam als geheel met een tumor als eindstation. Bevestiging van zijn zienswijze vond hij in een aantal kleine klinische symptomen die hij bij patiënten met kanker waarnam. Hij schreef die toe aan een tekort aan vitaminen en mineralen².
Micro-omgeving
Moerman was daarmee vooruitstrevend in zijn aandacht voor de micro-omgeving van de tumor, het ‘milieu’ waarin de kanker ontstaat en zich ontwikkelt. In 2011 werd deze hypothese wetenschappelijk bevestigd toen onderzoekers beschreven hoe de micro-omgeving de strijd aangaat met de kankercellen³. Inmiddels is ruim bekend dat de micro-omgeving van cellen inderdaad de ontwikkeling, de groei en het uitzaaien van kankercellen beïnvloedt⁴. In een zure omgeving blijken gezonde cellen eigenschappen te kunnen krijgen van kankercellen⁵.
Moerman benadrukte dat voedingsstoffen (micronutriënten) onderdeel zijn van een biologisch proces, waarin alles met elkaar samenhangt. Een ijzertekort bijvoorbeeld heeft invloed op het jodiumgebruik en op de rol van vitamine A, riboflavine, foliumzuur, vitamine B12 en vitamine C. Ook daarin kreeg hij gelijk. Overal kunnen tekorten leiden tot bloedarmoede. Zomaar wat slikken is zelden zinvol en kan zelfs gevaarlijk zijn. Ongenuanceerd slikken van vitamine B-complex kan zelfs tumorgroei bevorderen!
Microbioom
Moerman had ook al oog voor wat nu het ‘microbioom’ heet. De gefermenteerde producten, zoals karnemelk en zuurkool die hij voorschreef, zijn gunstig voor ons darmleven. Het volledige Moermandieet is een feest voor ons microbioom. Vezelrijk, volwaardig voedsel trakteert de goede bacteriën in onze darm. Onderzoek leert dat deze micro-organismen ons lichaam ondersteunen bij de opname van nutriënten, het produceren van vitamines en het optimaliseren van het immuunsysteem. Zelfs de hersenen worden door ons microbioom beïnvloed⁷.
Klinische symptomen
Moerman beschouwde kanker als het resultaat van een ontregeld systeem. Daarbij lag het voor de hand dat de ziekteverschijnselen zich al in een eerder stadium openbaren. In symptomen die optreden bij tekorten aan vitaminen en mineralen herkende Moerman de eerste tekenen van een ontspoorde stofwisseling. Hij onderzocht zijn patiënten op wat hij de ‘kleine klinische symptomen’ noemde. Soms adviseerde hij mensen om het dieet aan te vullen met een negental specifieke stoffen. Te weten: citroenzuur, vitamine A, de groep B-vitamine (B1, B2, B5, B6, en B12), vitamine D, vitamine E en de mineralen ijzer, jodium en zwavel. De negende stof, vitamine C, voegde hij er later aan toe. Het dieet en de supplementen bevatten alle vitale stoffen om het lichaam gezond niet alleen gezond te houden, maar ook om het weer gezond te maken. Dat deze adviezen een positieve invloed hebben op het immuunsysteem en op het herstelmechanisme bij wonden wordt nu volledig erkend⁸.
1. Birnbaum MJ 2011; Tsilidis KK 2015; Pijl H 2018
2. Nieuwenhuis RA 1984
3.Bissell MJ 2011
4. Attisano L 2012;Belli Z 2018
5.Cyranosky D 2014
6. Roodenburg 2000
7. Russell WR 2013; Scott KP 2013; Sonnenburg ED 2013; Million M 2017; BioNieuws 2016; BioNieuws 2018; Heijtz RD 2010
8. Chow O 2014; Chen LR 2018; Barchitta M 2019; Calder PC 2020; Wintergerst ES 2020
