Tuinboon

De tuinboon wordt ook wel veldboon, labboon of Roomse boon genoemd. Tuinbonen zijn de zaden van een vrij grote, viltachtige peul. Er zitten twee tot vijf zaden in een peul. Jonge, niet te grote zaden zijn het lekkerst met hun zachte, volle smaak. De tuinboon heeft een ietwat bittere smaak die veroorzaakt wordt door de concentratie looizuur in de boon. Hoe ouder en groter de boon wordt, des te bitterder zal deze van smaak zijn.

Foliumzuur
De tuinboon zit bomvol vitamine B11, ook wel foliumzuur genaamd. Foliumzuur is belangrijk voor de ontwikkeling van een ongeboren kind. Foliumzuur zorgt voor de aanmaak van witte en rode bloedcellen, overigens ook bij mensen die niet zwanger zijn.
Hiernaast bevat de tuinboon een dopamineachtige substantie, genaamd L-dopa. Een tekort aan deze stof is de hoofdoorzaak voor het ontwikkelen van de ziekte van Alzheimer en Parkinson. Tuinbonen genezen deze ziektes niet, maar zorgen wel voor een afremming van de symptomen zonder ernstige bijwerkingen.
Tuinbonen reguleren ook de bloedsuikerspiegel, stimuleren het spijsverteringssysteem (vezels) en zorgen dat de bloeddruk constant blijft (kalium).

Favisme
Tuinbonen bevatten stoffen (alkaloïden) die bij mensen die het enzym G6PD missen, favisme kunnen veroorzaken. Dit kan leiden tot afbraak van de rode bloedcellen met bloedarmoede als gevolg. Deze erfelijke aandoening komt met name voor bij mensen uit het mediterrane gebied of uit Afrika.

Latijnse naam: 
Vicia faba

Wanneer te verkrijgen: 
mei-juli

Vitamines en mineralen:

Bevat ook ijzer, koper en zink.

Literatuur:

• López Hernández J, González-Castro MJ, Simal-Lozano J et al. GC determination of fatty acids in green beans grown in Galicia (N.W. Spain). Grasas y Aceites, 1996; 47(3):182-185. 1996.
• Oomah BD, Corb A and Balasubramanian P. Antioxidant and Anti-inflammatory Activities of Bean (Phaseolus vulgaris L.) Hulls. J. Agric. Food Chem., 2010, 58 (14), pp 8225-8230. 2010.