Suikermaïs

De maïskorrels die wij “maïs” noemen, zijn eigenlijk de vruchten van de Zae mays plant en worden wereldwijd als graangewas gezien. Binnen het Zae mays geslacht zijn er zo’n honderd verschillende soorten maïs. Het verschil tussen deze verschillende soorten zit hem vooral in de kleur die wit, geel, roze, rood, blauw, paars of zwart kan zijn. Iedere soort heeft zo zijn unieke samenstelling qua vitamines en mineralen. De gele suikermaïs die wij kennen, zit bijvoorbeeld boordevol carotenen.

Als groente
Suikermaïs bevat, doordat de omzetting van suiker naar zetmeel geblokkeerd is, wel tot 20 procent suiker en bezit daardoor maar weinig zetmeel. Suikermaïs wordt daarom ook als basis gebruikt voor fructose(stroop).

Maïs is niet alleen de basis voor popcorn, tortilla’s of nachochips maar wordt tegenwoordig vooral als ‘groente’ gegeten.
Suikermaïs bevat hoge concentraties carotenen zoals luteïne en zeaxanthine die maïs zijn antioxidantele werking geven. Uit onderzoek blijkt dat het drogen van maïskorrels minimaal effect heeft op de antioxidantele werking van suikermaïs.
In de maïskorrel zijn ook mangaan en magnesium te vinden.

Met peulvruchten
Over heel de wereld zijn er verschillende onderzoeken gedaan naar maïs in relatie tot een betere gezondheid. De combinatie maïs en peulvruchten komt hieruit sterk tevoorschijn omdat mineralen en vitamines beter worden opgenomen.

HIV
Een ander wetenschappelijk onderzoek laat het verband zien tussen maïs en en zijn potentie om HIV inactief te maken. De lectinen in maïs, genaamd GNAmaize, weten zich te binden aan suikers die ervoor zorgen dat het HIV virus inactief wordt gemaakt. Er moet nog wel veel meer onderzoek worden gedaan voordat hierover harde uitspraken kunnen worden gedaan.

Omdat maïs vaak genetisch gemanipuleerd is, is het belangrijk om te kiezen voor biologisch geteelde maïs.

Latijnse naam: 
Zea mays convar. saccharata

Wanneer te verkrijgen: 
augustus-november

Vitamines en mineralen:

Bevat ook ijzer, koper, mangaan en zink.

Literatuur:

• Hoorelbeke B, Van Damme EJ, Rouge P et al. Differences in the mannose oligomer specificities of the closely related lectins from Galanthus nivalis and Zea mays strongly determine their eventual anti-HIV activity. Retrovirology. 2011 Feb 11;8(1):10. 2011.
• Kean EG, Hamaker BR and Ferruzzi MG. Carotenoid bioaccessibility from whole grain and degermed maize meal products. J Agric Food Chem. 2008 Nov 12;56(21):9918-26. 2008.