Snijbiet is een oudhollandse groente die qua smaak lijkt op spinazie. De stelen van rode snijbiet lijken wel wat op rabarberstengels, maar snijbiet is er in veel meer varianten, van witte en gele tot groene en rode stengels. Stelen van snijbiet worden overigens ribben genoemd.
Van snijbiet eet je daarnaast ook het blad. Het is een smaakvolle groente, die gemakkelijk en snel te bereiden is. Gebruik spinazierecepten voor het groene blad en behandel de ribben en stengels als bleekselderij.
Stabiel
Recent wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat snijbiet meer dan dertien verschillende polyfenolen bevat waaronder kaempferol, een flavonoïde dat ook wordt gevonden in brocolli en aardbeien. Daarnaast bevat het blad van de snijbiet ook syringezuur. Syringezuur is vooral interessant voor wetenschappers omdat het de bloedsuikerspiegel reguleert. Deze flavonoïde laat namelijk zien dat het het enzym alpha-glucosidase kan deactiveren waardoor minder koolhydraten worden afgebroken in suikers en de bloedsuikerspiegel dus stabiel blijft.
Kleur
Net zoals bieten bevat snijbiet betalaïnes (de fytonutriënten die de biet en de snijbiet zijn kleur geven). In snijbiet wordt zowel de rode als de gele pigmenten gevonden. Deze betalaïnes werken als antioxidant, ontgiften en hebben een ontstekingsremmende werking.
Ook de vitamines C, E en A en de mineralen mangaan en zink zijn goed vertegenwoordigd in de snijbiet. Deze vitamines en mineralen beschermen het lichaam tegen oxidatieve stress.
Aan de donkere kleur van de bladeren van de snijbiet is te zien dat deze een uitstekende bron is van chlorofyl, een stof die helpt het bloed te zuiveren maar ook voorkomt dat DNA en lever kunnen beschadigen door aflatoxinen, een stof die soms voor komt in maïs en pindaproducten.
Koken of bakken
Het wordt aangeraden om snijbiet te eten nadat het gekookt of gebakken is omdat zo het oxaalzuur in de snijbiet wordt afgebroken.
Latijnse naam:
Beta vulgaris subsp. vulgaris var. vulgaris
Wanneer te verkrijgen:
mei-november
Vitamines en mineralen:
Per 100 g vers | |
Vitamine A | 0,33 mg |
Vitamine B1 | 0,10 mg |
Vitamine B2 | 0,15 mg |
Vitamine B6 | 0,20 mg |
Vitamine C | 30 mg |
Natrium | 210 mg |
Kalium | 300 mg |
Calcium | 90 mg |
Fosfor | 40 mg |
Ijzer | 2,9 mg |
Bevat ook vitamine E, mangaan en zink.
Literatuur:
- Kugler F, Stintzing FC, and Carle R. Identification of Betalains from Petioles of Differently Colored Swiss Chard (Beta vulgaris L. ssp. cicla [L.] Alef. Cv. Bright Lights) by High-Performance Liquid Chromatography−Electrospray Ion. J. Agric. Food Chem., 2004, 52 (10), pp 2975-2981. 2004.
- Tundis R, Loizzo MR and Menichini F. Natural products as alpha-amylase and alpha-glucosidase inhibitors and their hypoglycaemic potential in the treatment of diabetes: an update. Mini Rev Med Chem. 2010 Apr;10(4):315-31. 2010.