Kervel

Kervel is familie van peterselie en dille. Oorspronkelijk komt kervel uit de berggebieden van Zuid-Europa, maar tegenwoordig groeit kervel in heel Europa en ook daarbuiten. De bladeren kunnen het hele jaar door gegeten worden, maar zijn het smakelijkst voordat ze in bloei gaan. Kervel is uniek vanwege de zoete en sterke aromatische smaak die subtiel aan anijs doet denken.
Het ultieme gerecht met kervel is de kervelsoep. Daarin komt de aparte, lichtzoete anijsachtige smaak van kervel het best tot zijn recht.
Omdat het blad zoet smaakt, zonder dat het calorieën bevat, wordt het ook gebruikt als alternatieve zoetstof.

Volksgeneeskunde
In de volksgeneeskunde wordt kervel al eeuwen ingezet als bloedreinigend middel. De wortel en de zaadjes worden ter mondverfrissing gebruikt. Het blad zelf kan worden gedroogd waarna er thee van kan worden gezet. Die zou helpen bij hoesten en maagkwalen.
In de homeopathie wordt Roomse kervel gebruikt tegen spataderen en aambeien. Roomse kervel werkt licht laxerend, bevordert de spijsvertering, versterkt het lichaam, is goed tegen bloedarmoede en hoest. Na de bloei kunnen de zaden, zolang deze nog groen zijn, gegeten worden.

Giftig
Net als peterselie is kervel rijk aan ijzer en vitamine C. Hiernaast bevat kervel de etherische oliën isoanethol, estragol en chavibetol. Ook alkaloïdenglycosiden en caroteen zijn in kervel te vinden.

Waarschuwing
De in het vrije veld groeiende dolle kervel lijkt qua uiterlijk wel wat op de Roomse kervel maar is zeer giftig!

Latijnse naam: 
Anthriscus cerefolium

Wanneer te verkrijgen: 
mei-september

Vitamines en mineralen:

Bevat ook koper.

Literatuur:

• Fejes S et al. Free radical scavenging and membrane protective effects of methanol extracts from Anthriscus cerefolium L. (Hoffm.) and Petroselinum crispum(Mill.) nym. ex A.W. Hill. Phytother Res. 2000 Aug;14(5):362-5.