Gerst

Gerst is een graan dat vooral bekendheid geniet als ingrediënt voor alcoholische dranken zoals bier. Helaas komt het niet vaak meer voor in ons dagelijkse menu terwijl het een graan is met een heerlijke nootachtige smaak en veel gezondheidsvoordelen. Gekookt heeft het een pasta-achtige consistentie.

Spijsvertering
Gerst is een bron van mangaan, selenium, koper, vitamine B1, fosfor, magnesium en vezels.
Het heeft een positief effect op ons spijsverteringsstelsel. Het zorgt er voor dat de darmen worden gestimuleerd om ontlasting af te voeren. Dat verlaagt het risico op darmkanker doordat schadelijke stoffen minder tijd hebben om zich in onze darmen te nestelen.

Ook verkleint gerst de kans op aambeien terwijl de vezels de vestiging van goede bacteriën in de dikke darm stimuleren. De vetzuren die hierbij vrijkomen, zorgen niet alleen voor gezonde darmcellen maar ook voor gezonde cellen in de lever en spieren.

Cholesterol
Een van deze vetzuren, genaamd propionzuur, zou deels verantwoordelijk zijn voor het verlagen van het cholesterol. Ook bindt het zich aan galzuur waardoor cholesterol het lichaam verlaat in plaats dat het wordt opgenomen in de darmen.
Van selenium is wetenschappelijk bewezen dat het de kans op darmkanker vermindert.

Menopauze
Gerst is een goede bron van niacine, een B-vitamine die beschermt tegen beschadigingen in ons hart- en vaatstelsel. Niacine reduceert het cholesterol en voorkomt het vormen van bloedpropjes in onze vaten.
Vooral vrouwen in de menopauze hebben veel baat bij het dagelijks consumeren van gerst. Een Amerikaanse driejarige studie laat zien dat zes keer per week een portie gerst eten het risico op aderverkalking verkleint en vernauwing van de slagaders verminderd.
Hiernaast verlaagt het ook het risico op borstkanker bij vrouwen in de menopauze.

Magnesium
Net zoals andere onbewerkte granen is gerst een bron van magnesium, een mineraal dat van groot belang is voor onze glucose- en insulinerespons. Voor patiënten met diabetes type-2 zou gerst bij het ontbijt een nog betere optie zijn dan havermout, zo stelt een Amerikaans onderzoek. Deze studie, waaraan tien vrouwen met overgewicht meededen, liet zien dat na een maaltijd waar gerst aan was toegevoegd, de glucoserespons gereduceerd werd tot ongeveer 50 procent, terwijl dit bij havermout zo’n 30 procent was. De insulinerespons werd alleen bij gerst gereduceerd en wel tot zo’n 50 procent. Dat is hoogstwaarschijnlijk te danken aan de vezels in gerst aangezien de gerst die in dit onderzoek is gebruikt, vier keer meer vezels bevat dan standaard havermout.

Latijnse naam: 
Hordeum vulgare

Vitamines en mineralen:

Bevat ook niacine en selenium.

Literatuur:

• Behall KM, Scholfield DJ, Hallfrisch J. Comparison of hormone and glucose responses of overweight women to barley and oats. J Am Coll Nutr. 2005 Jun;24(3):182-8. 2005. PMID:15930484.
• Suzuki R, Rylander-Rudqvist T, Ye W, et al. Dietary fiber intake and risk of postmenopausal breast cancer defined by estrogen and progesterone receptor status–a prospective cohort study among Swedish women. Int J Cancer. 2008 Jan 15;122(2):403-12. 2008. PMID:17764112.