Gaat u maar rustig slapen, zegt de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) na de gevolgen van plastic deeltjes in het drinkwater te hebben bestudeerd. Is hier sprake van valse gerustheid?
Volgens de WHO is er geen reden om bezorgd te zijn over plastic deeltjes in het drinkwater. De meeste van de microplastics die we via drinkwater binnenkrijgen, zouden het lichaam door het spijsverteringsstelsel weer verlaten. “We zijn helemaal niet gealarmeerd”, verklaarde Bruce Gordon, een waterexpert van de organisatie, op een persconferentie.
Toch benadrukt de VN-organisatie dat verbruikers en overheden het gebruik van plastic moeten beperken om het milieu te beschermen. De WHO roept daarnaast wetenschappers op om meer onderzoek te voeren, dat beter op elkaar is afgestemd, om een duidelijk beeld te krijgen van de microplastics in het drinkwater.
Het lijken net stenen maar het is plastic
De inkt van het WHO-rapport was nog niet opgedroogd of het blad Science of The Total Environment legde er al meteen een bom onder. Het maakte melding van een nieuwe bedreiging: pyroplastics. Op het eerste gezicht lijken het net stenen. In werkelijkheid is het plastic. Onderzoekers kwamen tot die opmerkelijke conclusie toen ze met eigen ogen zagen dat deze ogenschijnlijke stenen op water bleven drijven, zo vertelt onderzoeker Andrew Turner aan Scientias.nl. “Ook ontdekten we ze op plaatsen langs het strand waar je niet zou verwachten stenen te vinden.”
De plastic ‘stenen’ zijn onder meer teruggevonden op stranden in het zuidwesten van Groot-Brittannië. “Maar ook verderop, in Schotland, Ierland en zelfs aan de westkust van Canada,” aldus Turner. Dat deze plastics zo sprekend op stenen lijken, is het resultaat van twee processen. Zo zijn de plastics eerst verbrand en vervolgens geërodeerd.
Jaren geleden werd op zeeschepen plastic verbrand om zo van afval af te komen en ook op vuilnishopen langs de kust werd de hoeveelheid vuilnis in het verleden soms teruggebracht door afval te verbranden. Er is zelfs bewijs dat sommige eilandstaten onder meer plastic nog steeds verbranden om zich van afval te ontdoen.”
Plastic stenen kunnen gemakklijk uiteen vallen
De ontdekking van deze nieuwe vorm van plastic vervuiling heeft verschillende implicaties, denkt Turner. “Allereerst onderschatten we mogelijk de hoeveelheid aangespoeld plastic, omdat een deel ervan zo sterk op stenen lijkt.” Wat hem daarnaast zorgen baart, is dat de plastic ‘stenen’ naarmate ze ouder worden, gemakkelijk uiteenvallen. “Waardoor microplastics ontstaan.” Daarnaast wijst een analyse van de pyroplastics uit dat velen zware metalen herbergen die inmiddels allang niet meer gebruikt mogen worden. Het suggereert dat deze pyroplastics al heel lang in de natuur rondzwerven. Daarnaast kan niet worden uitgesloten dat de zware metalen in het plastic lokale voedselketens binnendringen.”
Beeld: maken.wikiwijs.nl
MMV maakt wekelijks een selectie uit het nieuws over voeding en leefstijl in relatie tot kanker en andere medische condities.
Inschrijven nieuwsbrief
