Vandana Mangroe (39) kreeg op haar 36e te maken met een agressieve vorm van borstkanker. Het eenzame behandeltraject tijdens de coronaperiode wakkerde haar vechtlust aan, de bijwerkingen van de chemokuren brachten haar op het spoor van voeding (sappen) en het Moermandieet. Op zaterdag 25 maart om 16.30 uur vertelt ze erover in het programma ‘Iedereen Jong’ op SBS6.
‘Vier tumoren, Her2-negatief, zeer kwaadaardig en snel groeiend. In twee maanden was het één categorie gegroeid en werd ik met spoed geopereerd in het Erasmus MC in Rotterdam.’
Haar leven stond ineens op z’n kop. Ze werkte als blogger onder de naam ‘mayahsingh’ en had meer dan 35.000 volgers op Instagram. In haar blog hield ze volgers op de hoogte over haar interesses in mode, reizen en lifestyle. ‘Ik reisde de wereld over voor modeshows, filmfestivals en fotoshoots. Ik had mijn bachelor in Bedrijfskunde en was met mijn gezin terug uit Dubai waar we mijn verjaardag vierden en ons huwelijksjubileum. Ik hoopte dat jaar mama van een tweede kindje te kunnen worden en ik zat vol mooie toekomstplannen.’
‘Ik kreeg klap na klap te verwerken’
‘Weer thuis uit Dubai voelde ik een knobbeltje in mijn rechterborst. De uitslag was heel fout: drie kwaadaardige tumoren en DCIS met een totaal tumor oppervlak van tien centimeter. De oncologisch chirurg van het streekziekenhuis bracht het slechte nieuws met een teleurgesteld gezicht. ‘Alles is fout bij jou. De leeftijd waarop je kanker krijgt, de aantallen en de agressieve aard van de tumoren.’ Zij durfden het niet aan en stuurden me door naar het EMC.
Met tien centimeter tumorweefsel in haar borst moest ze direct knopen doorhakken. ‘Een ablatio, algehele amputatie van de borst, was de enige optie. Het tumorgebied was te groot om borstsparend te kunnen opereren. Ik kreeg klap na klap te verwerken. Toen ik dacht dat ik het ergste gehad had, begon de ellende pas echt: chemokuren. De chemo’s waren zo slopend dat de artsen besloten na negen van de zestien kuren te stoppen. Ik had overal pijn, zelfs in mijn botten en gewrichten en de waardes van mijn organen waren ongezond hoog. Ik spuugde bloed en doordat mijn slokdarm beschadigd was, kon ik niet meer eten.’ Ook mentaal was het uitputtend vooral vanwege de coronamaatregelen. ‘Ik werd in absolute isolatie geplaatst. Familieleden moesten twee weken in quarantaine om mij – vanaf twee meter afstand – te mogen zien of bij te staan.’
‘De nachten duurden eindeloos en de dagen leken maar niet voorbij te gaan. Wanneer ik het gevoel had dat mijn lichaam niet meer wilde, keek ik naar de muur die vol hing met foto’s van mijn gezin. Ik dacht dan aan de plekken die ik nog zo graag zou willen zien met mijn gezin en de dingen die ik met hen zou willen doen.’
‘Hoe herstel je als je niet meer kunt eten?’
De coronacrisis verdubbelde het leed. ‘Ik voelde me op veel momenten aan mijn lot overgelaten. De aandacht van de artsen ging veelal uit naar coronapatiënten.’ Het bracht haar terug naar haar eigen essentie. ‘Als je geen gezondheid hebt, heb je niks. En gezondheid kan je niet kopen.’ Maar hoe herstel je als je niet meer kunt eten? Toen ze op zoek ging naar manieren om te overleven, vond ze de orthomoleculaire geneeskunde en de praktische vertaling daarvan in de vorm van voeding en met name: versgeperste biologische groentesappen. ‘Mijn eerste sapje bevatte een flinke portie spinazie, vanwege het ijzer, appels en citroen voor de vitamines. Ik dronk het sap voor aanvang van de chemokuur om mijn ijzer op pijl te krijgen. Voorafgaand aan de chemokuur wordt gecontroleerd of je bloedwaarden voldoende hoog zijn om de behandeling aan te kunnen.’ Er was een duidelijk verschil. ‘Met de sappen herstelde ik sneller.’ Ook dronk ze graag sap met gember, vanwege het ontstekingsremmende effect. Ook bleekselderij met appel werd een favoriet, om te ontgiften.
‘De sappen hielpen mij de chemokuren te overleven’
‘De sappen hielpen mij om de chemo’s te overleven en zijn een belangrijke schakel in mijn huidige voedingspatroon. Tijdens de chemo’s leefde ik hoofdzakelijk van de sappen, omdat eten te lastig was geworden.’ Naarmate ze haar energie terugkreeg, werkte ze het uit tot een bedrijfsplan. Inmiddels is ze klaar om ‘de markt van bewerkte sappen te bestormen met verse onbewerkte sappen’. ‘Het gaf mij weer zin in mijn leven. Ik voelde mij geen patiënt meer, maar ik sta aan de andere kant van de lijn.’
Het was een hele toer om haar ideologie in de markt te kunnen zetten. Biologisch, vers en onbewerkte sappen in kleine partijen en elke dag vers geperst, daar wilden bestaande fabrikanten niet aan. ‘Ik ging tegen de stroom in. Ik zocht contact met grote bedrijven, maar zij wilden alleen samenwerken als ik de sappen pasteuriseerde of met houdbaarheidstechnieken bewerkte. Dat wilde ik niet. Als je de sappen pasteuriseert of bewerkt, gaan de moleculen kapot en die wil je juist behouden. Je sapje is dan niets anders dan een prijzige limonadewater met een kleurtje. Ik werk nu samen met een biologische boer uit Strijen.’ Het persen gebeurt in een eigen productieruimte in Gouderak en doet ze hoofdzakelijk zelf. Qua energie gaat het met ups en downs, maar ze krijgt ook energie van het persen. ‘En van het drinken word ik nog blijer. Ik vind het echt geweldig!’
‘Jouw filosofie komt overeen met het Moermandieet’
Toen ze over de sappen vertelde in het ziekenhuis tijdens een opname voor operatie, zei een medepatiënt: ‘Jouw filosofie komt overeen met het Moermandieet. Heb je daar al eens van gehoord?’ Nog nooit, zei Vandana, maar dankzij deze mevrouw – Angelique ten Kate – vond ze MMV. ‘Ik ben gaan lezen over het Moermandieet op de website zag ik zoveel raakvlakken. De groentesappen, biologische, onbewerkte voeding en veel groente en fruit met aandacht voor vitamine C, D en E. Ik werd er erg blij van dat ik mijn ideeën bevestigd zag in het gedachtengoed van de arts Cornelis Moerman, grondlegger van het Moermandieet en de therapie.’
Over voeding is ze nog niet uitgeleerd. ‘Ik wist niet dat er zoveel pesticides op groente en fruit zitten. Die zijn onzichtbaar. Ik dacht dat ik gezond at, maar ik had geen idee wat ik allemaal binnenkreeg aan chemicaliën. Zelfs in kraanwater zitten oestrogenen, las ik. Dat helpt niet met een hormonale kanker.’
Vandana is kunstmatig in de overgang gebracht om de hormonen uit schakelen en ze ondergaat hormoontherapie: dagelijks slikt zij Tamoxifen en elke drie maanden krijgt zij een injectie in haar been. ‘Ik leef alsof ik genezen ben en ik ben lief voor mijn lichaam. De ziekte heeft mij wel wakker geschud wat betreft de relatie tussen voeding en gezondheid. Het gaat niet om de kwantiteit van het eten, maar om de kwaliteit. Dat is een investering in je toekomst.’
De diagnose zorgde ervoor dat ze met beide benen sterk op de grond kwam te staan. En zag wat er belangrijk was: ‘Mijn gezondheid, welzijn, lief zijn voor jezelf en je gezin. Een positieve mindset en een andere manier van eten en drinken kunnen al zoveel angsten en onzekerheden wegnemen.’
‘Ik wist niet of ik zou blijven leven’
‘Na de diagnose zette ik mijn bedrijf als blogger stop. Ik wist niet of ik zou blijven leven. Mijn toekomstbeeld was blanco. Mijn mooie lange haren verloor ik door de chemo, twee operaties en de behandelingen takelden mijn lichaam verder toe. Van blogger en model met lang haar en een slank figuur, had ik nog maar één borst, geen haar, wimpers of wenkbrauwen meer. Ik was opgezet door de chemokuren en zeker vijftien kilo aangekomen. Na de ablatio kon ik mezelf niet in de spiegel aankijken. De emoties overspoelden mij, ik was ontroostbaar en dat duurde maanden.’
Haar Instagram-account MayahSingh is momenteel nog slapend en haar website offline. Alle foto’s van de fashionblog haalde ze eraf. ‘Het was heel confronterend om die foto’s erop te hebben staan, terwijl ik niet wist of ik zou blijven leven.’ Nog steeds heeft ze last van de na-effecten van de chemokuren: neuropathie. ‘Het leek in het begin of ik op wolken liep, de zenuwen in mijn voeten waren teveel beschadigd. Nog steeds heb ik soms tintelingen in mijn handen heb en soms geen gevoel.’
Op zaterdag 25 maart om 16.30 uur is Vandana te zien op SBS6 bij het programma Iedereen Jong. Op zondag 26 maart om 11.30 uur is de herhaling. In anderhalve minuut vertelt ze haar verhaal. ‘Ik hoop dat ik mensen kan inspireren en motiveren met mijn verhaal. Als ze zich goed genoeg voelt, pakt ze de draad van het bloggen weer op. Niet meer over mode, maar over het leven na kanker. Ik wil benadrukken dat er tijdens de behandeling van kanker mogelijkheden zijn om jezelf van binnenuit te versterken. Wanneer ik medisch professionals over mijn sappen vertel, moedigen ze me aan om dit voort te zetten. De onbewerkte voeding, het veganisme, het Moermandieet en de biologische sapjes zijn niet meer weg te denken uit mijn leven. Dit is mijn nieuwe leefwijze geworden en ik kan er niet meer zonder.’
UItzending gemist? Je kunt het hier terug kijken.
Het bedrijf van Vandana is gevestigd in Gouderak en heet The Vegan Saint.
Instagram: The Vegan Saint Official
MMV maakt wekelijks een selectie uit het nieuws over voeding en leefstijl in relatie tot kanker en andere medische condities.
Inschrijven nieuwsbrief
