Iemand zei laatst tegen mij: ‘Wanneer je niet kunt genieten van de herfst is het - voordat je het weet - winter’. Tja, inderdaad, ik kan slecht tegen regen, weer en wind, donkere wolken en korte dagen. Toch is de natte winderige herfstdag het genieten waard.
Genieten is warmte, liefde en genegenheid binnenlaten. Onbelemmerd – zonder vooroordelen – kijken naar de dingen om je heen. Niet afwijzen, maar omarmen. Hulp aanvaarden en verandering accepteren. Door positief, mondig en zichtbaar te zijn, zet je anderen aan om mee te genieten van de dingen die het waard zijn om te waarderen.
Waarom dit soms zo moeilijk is? Omdat je onbedoeld heel snel in een negatieve spiraal terecht komt! Hoe kan je aan dat sombere herfstgevoel ontsnappen? Laat ik een ontboezeming doen…. Ik had er jaren geleden ook last van.
Het is heel belangrijk dat je vrienden en metgezellen hebt die durven te zeggen waar het op staat wanneer je weer eens wegzakt in je eigen moeras van gevoelens en somberheid. Mensen die niet met je meehuilen, maar je de spiegel voorhouden. De confrontatie met jouw eigen ik aangaan. Dat voelt in aanzet niet comfortabel, maar is in al z’n ontnuchtering ontzettend heilzaam. De schok is groot, maar het na-effect is zalvend. Zoek dus mensen op je levenspad die je af en toe in het diepe gooien. Het kan verfrissend werken!
Somberheid is niet te verhelpen met geforceerde blijheid
‘Klinkt aannemelijk’, zal je wellicht zeggen. ‘Moet ik dan al mijn emoties maar grenzeloos open zetten voor Jan en alleman?’ Nee, geenszins. Juist in het stellen van grenzen zit je eigen vrijheid. Hoe doe je dat? Wel, ik denk dat mensen die zich eindeloos beschikbaar stellen voor anderen er niet gelukkiger op worden. Stel je grenzen, je mag – nee, je moet- je eigen grens respecteren. Dan zullen anderen dat ook doen. Ik mag mijn eigen gevoelens hebben. Bedenk, somberheid is niet te verhelpen met geforceerde aansporing tot blijheid en genieten.
Als je geleerd hebt dat er alleen maar van je wordt gehouden als je vrolijk, meegaand, onbezorgd en ‘lief’ bent dan is het aanvaarden van liefde en hulp van anderen een moeizaam -zo niet- onbegaanbaar- pad. Hoe kan je dan wel leren te genieten, zelfs van de sombere dagen? Door gevoelens te delen en liefde voor mens en natuur -ook al lijkt dat nog zo moeilijk- binnen te laten. Ik heb dat zelf ook moeten leren. In de worsteling van dat ‘leren’ heb ik steun gezocht – en ontvangen – van mensen die mij de ogen openden voor aanvaarding van schoonheid.
‘Wat een somber verhaal zit ik te schrijven zeg. Kijk eens naar die mooie herfstbladeren. Die kleuren en die deken van afgestorven bladeren!’ Inderdaad, wanneer je de schoonheid niet ziet, moet je het doen met de projectie van je eigen gevoelens. ’Mijn betoog is dan ook niet: ‘Blijf zitten in je sombere hoekje, maar veel meer: ‘Geniet van de herfst, voordat je het weet is het winter.’ En dan is het pas écht koud en donker!
MMV maakt wekelijks een selectie uit het nieuws over voeding en leefstijl in relatie tot kanker en andere medische condities.
Inschrijven nieuwsbrief
