Voor mij ligt er een mijlpaal eindelijk binnen handbereik. Nog een paar dagen en dan is de laatste reguliere behandeling voor de tweezijdige, familiaire borstkanker helemaal afgerond. Ik ben trots en blij dat ik de anti-hormoontabletten gedurende de gehele periode van vijf jaar kon blijven slikken. Dit is geen vanzelfsprekendheid.
Veel andere vrouwen breken de behandeling halverwege af, omdat deze zoveel vervelende bijwerkingen geeft. De anti-hormoonbehandeling is mij destijds preventief aangeraden om te voorkomen dat de hormoongevoelige borstkanker terug zou komen of uitzaaiingen zou geven. Dit is iets wat ik tegen elke prijs wil voorkomen, daarom greep ik de behandeling met beide handen aan.
De voorlichting in het ziekenhuis over de anti-hormoonbehandeling was destijds vrij summier. Het enige dat volgens de internist-oncoloog belangrijk was ‘dat ik het pilletje niet vergat in te nemen’. Een schril contrast met de enorme aandacht voor de andere behandelingen die ik had ondergaan. Mijn beeld was daarom: ‘Oh, dat doe ik even.’ Ik hoefde immers enkel dagelijks een pilletje te slikken.
Ik kwam bedrogen uit. Ondanks mijn stringente voeding had ik het eerste half jaar met zeer heftige bijwerkingen te maken. Dagelijks tientallen opvliegers. In de hete zomer die volgde, liep het zweet de hele dag in straaltjes naar beneden. In de nacht werd ik telkens kleddernat wakker. Ontdaan was ik ook over de gewichtstoename van meer dan 10 kg. Ik voelde me een dikkertje terwijl ik altijd een slank postuur had gehad. Pijnlijk en vervelend waren de vaginale klachten waardoor ik haast niet meer kon fietsen, iets wat ik altijd graag deed.
‘Het was niet dat ik niets deed om de bijwerkingen te voorkomen’
Het was niet dat ik niets deed om de bijwerkingen te voorkomen of te verminderen. Dankzij een scriptie over voeding in de overgang wist ik hoe ik voeding kon inzetten om overgangsklachten te voorkomen. Ik paste mijn eigen aanbevelingen al verschillende jaren toe en er was nog geen enkel teken van de overgang te bespeuren. Logischerwijze ging ik op deze manier door bij de start van de anti-hormoonbehandeling in de hoop bijwerkingen te voorkomen. Ik at ik geen suiker, dronk geen alcohol en koffie en at geen gember en hete pepers. Helaas mocht het niet baten.
De internist-oncoloog legde uit dat het klachtenpatroon bij mij zo heftig was, omdat ik in zeer korte tijd pardoes in de overgang was beland. Hierdoor waren mijn oestrogeenspiegels in zeer korte tijd enorm naar beneden gekukeld. Bij een natuurlijke overgang vindt de afname van oestrogeen over een periode van tien jaar plaats en niet in een half jaar!
De internist-oncoloog had toen gelukkig ook goed nieuws. De heftige bijwerkingen zouden nu snel minder zijn, omdat de oestrogeenspiegels nu weer uitgebalanceerd waren. En zo geschiedde. De laatste drie jaar heb ik zelfs helemaal geen bijwerkingen meer gehad. Voor nu heb ik het heerlijke vooruitzicht om weer medicijnvrij te kunnen leven. Wat kijk ik daar naar uit!
MMV maakt wekelijks een selectie uit het nieuws over voeding en leefstijl in relatie tot kanker en andere medische condities.
Inschrijven nieuwsbrief
