Ik ga op vakantie en ik neem mee….Kent u dat spelletje? Dan moet je om de beurt zeggen wat voor item je meeneemt en er vervolgens iets aan toevoegen. Als je een item uit het rijtje vergeet ben je af. Tijdens het pakken van mijn koffer realiseer ik me welke impact kanker heeft - zes jaar na dato.
Ik ga op vakantie en ik neem mee….Kent u dat spelletje? Dan moet je om de beurt zeggen wat voor item je meeneemt en er vervolgens iets aan toevoegen. Als je een item uit het rijtje vergeet ben je af. Tijdens het pakken van mijn koffer realiseer ik me welke impact kanker heeft – zes jaar na dato.
Ik ga op vakantie en ik neem mee… een tandenborstel.
Ik ga op vakantie en ik neem mee… een tandenborstel en een koffer.
Ik ga op vakantie en ik neem mee…. een tandenborstel, een koffer en een frisbee.
Enzovoorts.
Tegenwoordig heb je daar gewoon een lijstje voor op je computer staan. Al dan niet gedownload van een één of andere reissite.
Toch moet ik altijd mijn eigen lijstje maken om daar aan toe te voegen. Dat is van belang om het leven met beperkingen zo aangenaam mogelijk te maken. Zodat ik tóch onbezorgd op vakantie kan, ook al heb ik een lijst van kwaaltjes en klachtjes om rekening mee te houden.
Dus. Ik ga op vakantie en ik neem mee…
Een kussentje voor in mijn rug, voor de lange autorit. Mijn bottengestel was al niet zo best en de chemo heeft dat niet beter gemaakt.
Een zonnehoed en genoeg zonnebrand om mijn zwakke huid te beschermen. Ook een gevolg van de chemo.
Hormoonzalf, lidocainecreme en vaseline om te smeren, als dat beschermen toch onvoldoende gelukt is en ik verga van de jeuk van de uitslag.
Echinaceaforce creme en arnica om het herstel een zetje te geven.
Letrozol. Nog een jaartje, dan is het voorbij.
Vitamine D3. Idemdito.
Oogdruppels voor de droge ogen, als gevolg van de voortdurende overgangsklachten als gevolg van de (anti)hormoonpillen.
Extra compeed pleisters omdat ik mijn voeten zo snel stuk loop. Weer die gevoelige huid die me parten speelt.
Mijn kous voor om mijn arm? Nee. ik ga niet naar de hitte, dus die laat ik lekker thuis. Maar oppassen dat ik geen dikke arm krijgt moet ik blijven doen. Daarom:
Mijn rugzak met extra zachte banden die niet zo hard in mijn schouder drukt.
Zware pijnstillers voor als het lopen me toch te zwaar valt. Dan slaap ik ‘s nachts in ieder geval goed.
Anti allergiepillen, tegen de huiduitslag, en dat helpt ook bij het slapen gaan. Twee voor de prijs van één zeg maar.
Mijn setje ontbijtspullen. Goede muesli, lijnzaad, chiazaad, stuifmeelkorrels en pitten. Fruit koop ik op de plaats van bestemming, maar de ervaring leert dat de rest van mijn wensen om ook op vakantie gezond te eten, niet altijd vervuld kunnen worden. Dus daarom neem ik het mee.
Best nog een hele lijst.
Vakantie is zo’n moment dat ik me realiseer wat een impact zo’n ziekte als kanker heeft, óók zes jaar na dato.
Het is ook een moment dat ik me realiseer dat het allemaal de moeite waard was, en is. Ik ben gelukkig dat ik leef, dat ik met mijn lieve man en kinderen, en hun partners, op vakantie kan gaan en dat ik in staat ben mee te doen met alles wat we gaan ondernemen.
Ik ben blij dat ik er ben! Ik hoop dat u dat ook over uzelf kunt zeggen!
“freeform suitcase” by freeform by prudence is licensed under CC BY-NC-ND 2.0
MMV maakt wekelijks een selectie uit het nieuws over voeding en leefstijl in relatie tot kanker en andere medische condities.
Inschrijven nieuwsbrief
