Een geluk bij een ongeluk

Als kind kon ik gefascineerd zijn door bloemen, de bergen, het bos, de duinen maar ook door vlinders en andere dieren. Mijn passie voor de natuur liep als een rode draad door mijn jeugd. Op dat moment had ik nog geen weet van die andere passie. Eten was een noodzakelijk kwaad. Ik at wat mij werd voorgeschoteld, maar niet altijd van harte.

Toen ik op mijzelf ging wonen, veranderde dat. Via vrienden en huisgenoten leerde ik heerlijke smaken kennen die verbonden waren aan ingrediënten waar ik nog nooit van gehoord had, zoals tofu, linzen, basmatirijst, kerrie, rode peper en koriander. De gepeperde Aziatische keuken was mijn favoriet. Van een karige eter werd ik een Bourgondiër. Op de voedingswaarde lette ik echter totaal niet, vandaar dat zich toen de eerste gezondheidsklachten zich aandienden. Vooral de bacteriële darminfecties hakten er langdurig in, maar ik kreeg ook allerlei andere klachten en ontstekingen. Het keerpunt was een rughernia waarbij een osteopaat en een mesoloog uiteindelijk de relatie met voeding legden.

Het leidde tot een drastische aanpassing van mijn voedingspatroon waardoor stapje voor stapje mijn gezondheid en welzijn verbeterden. Bij de osteopaat had ik mijn eerste eyeopener, namelijk dat een overbelaste lever als gevolg van slechte voeding de oorzaak kon zijn van een rughernia. Een drastische vermindering van de hoeveelheid alcohol, rode pepers en chocolade volgde. Een tweede eyeopener had ik bij de mesoloog. Gluten en nikkel, stoffen die normaal gesproken onderdeel uitmaken van gezonde voeding, verdroeg ik slecht. Opnieuw bracht ik wijzigingen aan in mijn dieet. Opnieuw leidde dit tot een verbetering van de gezondheid.

Dat zorgde voor nieuwsgierigheid. Ik wilde hier meer van weten! Toeval of niet, maar de 3-jarige opleiding tot Natuurvoedingskok bevond zich bij mij om de hoek. Tijdens de opleiding beleefde ik alweer een eyeopener. Ik realiseerde me dat niet iedereen zuivel even goed kan verdragen en vermoedde dat dit bij mij ook zo zou zijn. Door volledig te stoppen met zuivel verdwenen de zware verkoudheden en de bijholteontstekingen als sneeuw voor de zon. Toen ik klaar was, voelde ik mij nog niet uitgeleerd en startte een 3-jarige opleiding tot Natuurvoedingskundige en een 1-jarige opleiding Medische basiskennis. Overtuigd van de waarde van voeding zette ik en passant een voedingspraktijk op: Praktijk Heel met Voeding.

Toen ik die wilde openen, sloeg het noodlot toe met de diagnose tweezijdige, familiaire borstkanker. Een enorme klap die me volledig uit het lood sloeg. Dat ik nu zoveel bagage had opgedaan over (natuur)voeding en gezondheid was nu echter een geluk bij een ongeluk. Op die manier begon ik niet blanco aan het behandeltraject, maar had ik houvast aan een rijke bron van kennis in mijzelf. Vijf jaar later besef ik hoeveel baat ik hierbij heb gehad. Op een paar bijwerkingen na ben ik geheel hersteld. Ik voel me blij en dankbaar dat ik nu via mijn voedingspraktijk andere mensen kan helpen.