Steeds vaker lees je dat stress verantwoordelijk is voor veel kwalijke aandoeningen. Sommige mensen vonden mij een stressvol type. Zelf dacht ik dat dit wel meeviel. Ik ervaar het meer als een slechte gewoonte.
Het heeft klaarblijkelijk veel met je karakter te maken. Veel verantwoordelijkheidsgevoel en nogal wat deadlines. Ik presteer onder stress en kan – doordat ik mij er bewust van ben – daar een aardige slinger aangeven. Ik ben creatiever, actiever, ik weet allerlei geitenpaadjes te ontwijken en zoek dan vervolgens makkelijker naar alternatieven. Is dat goed of slecht?
Iemand heeft mij eens uitgelegd dat het in de oorsprong gaat om lijfsbehoud. Onze voorouders moesten vluchten voor gevaar, roofdieren en boze machten. Deze onvriendelijke omgeving maakte hen alert. Men zegt dat we in die tijd een soort supervermogen hebben ontwikkeld om onmiddellijk te reageren op bijna elke ongewenste situatie in het leven. Het lijkt erop dat stress zich zo heeft binnengedrongen in elk facet van ons bestaan en de maatschappij waarin wij moeten functioneren. In duizenden situaties reageren wij dus uit gewoonte en hierdoor automatisch met stress als gevolg. Ongemerkt en onbewust vervallen we dus in een ‘stresspatroon’.
Ik was bezig een slachtoffer te worden van mijn stoere stressacceptatie
Echter, aan alles zit een weerszijde. Wat eeuwen geleden is ontstaan als een noodzakelijk en geaccepteerd verdedigingsmechanisme -en daardoor van levensbelang- is nu in onze moderne maatschappij, de voornaamste oorzaak van ziekte en allerlei kwalen. En dat is naar mijn bescheiden mening niet goed. Ik ben geen stressgoeroe, maar durf wel te stellen dat het lichaam zich onder stress minder goed tegen de ziekte kan verweren. De immuniteit vermindert. Ik was dus bezig een potentieel slachtoffer te worden van mijn stoere ‘stressacceptatie’. Stress belemmert ook genezing.
Dat beseffend ben ik er beter over gaan nadenken. Wat kan je doen aan een volle agenda en veel verantwoordelijkheidsgevoel en hoe voorkom je dat je in een oude gewoonten schiet? Ik kwam tot vier verbeterpunten. 1. Positiever tegen mezelf praten. Zijn er aan de zaken die stress veroorzaken wellicht positieve kanten te ontdekken? 2. Ik denk aan een goede uitkomst in plaats van de desastreuze gevolgen te vrezen. 3. Ik probeer me hier en daar wat flexibeler op te stellen. Op een slimmere manier mijn doel te bereiken. Dingen beter doen dan voorheen. 4. Ik neem meer pauzes. Dat lag vroeger niet zo in mijn aard, maar ik kan u zeggen dat -wanneer je eraan went- het weldadig werkt. Een beetje meer tussentijds bewegen, mooie muziek luisteren en niet te lang stilstaan bij het verleden. Verdwenen daardoor alle ‘stressvalkuilen’? Nee, ik blijf wie ik ben. Wel lukt het soms situaties te vermijden.
Uiteindelijk gaat het erom dat we negatieve gebeurtenissen omzetten in positieve ervaringen. Dat vereist een behoorlijke inspanning in denken en handelen. Ieder mens is anders. Het is onze persoonlijkheid die ons maakt tot unieke individuen. Klaarblijkelijk hebben we de macht om ongezonde stress om te zetten in gezonde. Er zou natuurlijk nog van alles over te zeggen zijn. Stress kent een scala aan oorzaken en even zoveel oplossingen. Deskundigen staan in de rij om er van alles over te vinden. Het begint echter met bewustwording, het vroegtijdig herkennen van stress en jezelf in bescherming nemen.
Deze column heeft mij overigens geen stress opgeleverd.
MMV maakt wekelijks een selectie uit het nieuws over voeding en leefstijl in relatie tot kanker en andere medische condities.
Inschrijven nieuwsbrief
