Margreet overleefde uitgezaaide kanker met Moermantherapie: ‘Kies zelf en doe alleen wat goed is voor jou’

Eind jaren negentig kreeg Margreet van Sytzama (77) uit Den Haag een reeks ernstige diagnoses te verwerken. In anderhalf jaar werd in baarmoeder, borst en lever kanker ontdekt. Ze volgt de reguliere behandelingen totdat er na vijf chemo’s ‘een tendens naar groei’ lijkt bij de uitzaaiingen in de lever. Ze stopt acuut en kiest radicaal voor de Moermantherapie.

‘Dat kan niet volgens het protocol’, wierp de oncoloog nog tegen. Maar daar had Margreet geen boodschap aan. ‘Ik was al zo beroerd van die chemo’s en als ze dan niet eens helpen, houdt het voor mij op.’ Kort nadat er uitzaaiingen in de lever waren ontdekt, begon zij met de Moermantherapie. Ze volgt die voor honderd procent. Dankzij haar zelfdiscipline en doorzettingsvermogen. ‘Mijn zus zei: Als íemand kanker kan overwinnen, is het Margreet.’

Bewegen tijdens ‘corona’

Toen Margreet twee jaar geleden haar verhaal deed in Uitzicht, was ze volop bezig met de voorbereidingen van een reis naar Afrika met haar oudste dochter en vijf kleinkinderen. ‘Achteraf is het goed dat we dat toen hebben gedaan”, beseft ze. “Nu had het niet gekund. Het was een geweldige belevenis voor de kleinkinderen. Ik heb genoten van die verbaasde gezichten tijdens de safari’s.’

Margreet reageerde op het artikel over de coronakilo’s en het gebrek aan beweging tijdens de lockdown. ‘Ik ben het tegenovergestelde gaan doen’, vertelt ze. ‘Heel ijverig en actief deed ik allerlei administratieve en huishoudelijke klussen. Toen die op waren, was ik blij met de komst van een logeerhond. Daar wandelde ik veel mee, heel gezellig, tot ik na een ruk aan de riem mijn bovenbeenspier scheurde. Dat heb ik geweten. Wekenlang kon ik nauwelijks lopen en had ik veel pijn. Ik slikte daar onder andere CBD-olie tegen, want van reguliere pijnstillers word ik ziek. Maar nu werd ik sloom, ook overdag. Ik ben er inmiddels mee gestopt en dankzij oefeningen van de fysiotherapeut is de pijn te dragen. Maar het heeft ruim twee maanden geduurd en nog moet ik voorzichtig zijn.’

Pijn als graadmeter

Pijn noemt Margreet in dit verband ‘een goede graadmeter’. ‘Als ik pijn voel, roept mijn lichaam mij terug. Ik maak me graag nuttig en doordat ik zo gezond leef, voel ik me ook goed. Maar je moet je gaan gedragen naar je leeftijd. Ik ben 77 jaar en moet dingen loslaten. Dat kost me moeite, maar dankzij de pijn luister ik naar mijn lichaam.’

Dat is wel eens anders geweest. In Uitzicht 6 2018 (deze uitgave van Uitzicht is op papier uitverkocht, maar nog wel digitaal beschikbaar, red.) vertelt Margreet dat zij na de diagnose ‘kanker’ lang in de ontkenningsfase is blijven hangen. ‘Zonder baarmoeder en borst kun je ook leven, dacht ik. Pas toen er uitzaaiingen in de lever werden ontdekt, drong de ernst van de situatie tot me door. Ik heb drie weken gedacht dat ik dood zou gaan. Via een vriendin kreeg ik informatie over de Moermantherapie en zij raadde ook een Moermanarts aan. Hij onderzocht mij met een biofeedbacksysteem en gaf me een lijstje met wat ik wel en niet mocht eten. Intussen waren de chemo’s ook al ingepland. Die liet ik toch maar doorgaan, al werd ik er knap beroerd van. Toen bleek dat ze niet eens aansloegen, nam ik de regie terug. Weg uit het ziekenhuis. Vlak voor mijn vertrek, had ik mijn medisch dossier opgevraagd, omdat ik naar professor Pinedo over ging. Dat dossier heb ik nog. Alles staat zwart op wit. Ook de rapportage van de echo die  27 april 1999 werd gemaakt. Daarin staat dat de plek op de lever is gegroeid van 2,5 cm naar 3,1 cm ‘zodat er iets toename lijkt te bestaan en in ieder geval geen afname’.’

‘Jarenlang had ik mij aangepast aan de verwachting van anderen’

Haar NTTT-arts wijst op een veelbelovende nieuwe ‘bio-energetische behandeling’ van twee therapeuten in Franeker. Die behandeling en gesprekken veroorzaken bij Margreet langzaam maar zeker een omslag in denken. “Ik zat vol wrok tegenover verschillende mensen. Niet goed, leerde ik. Laat je leven niet door anderen bepalen. Kies zelf en doe alleen wat goed is voor jou. Jarenlang had ik mij aangepast aan de verwachtingen van anderen. Dat wilde ik niet meer. ‘Kies je eigen pad en neem  zelf de verantwoordelijkheid voor je leven’, sprak ik mezelf toe.  Die omslag in denken, is essentieel gebleken.’

Margreet besloot verschillende contacten op een laag pitje te zetten. ‘Moeilijk, maar het was nodig voor mijn herstel. Mijn dochters, een aantal goede vriendinnen en mijn hond waren een enorme steun. Toch voelde ik mij ook alleen. Het is een moeilijk te omschrijven gevoel wat je overvalt wanneer je kanker krijgt. Voor het eerst dringt pas echt door dat je leven eindig is.’

‘Omslag in denken is essentieel’

Als begin 2000 uit levend bloedonderzoek bij de NTTT-arts blijkt dat haar bloed schoon is, besluit zij een boek te schrijven over haar leven. ‘Onder andere om patiënten te wijzen op een nieuwe weg, een omslag in denken, waarmee het leven met kanker weer perspectief krijgt.’

‘Omslag in denken’ werd ook de naam van haar praktijk, waar Margreet van 2003 tot 2015 (kanker)patiënten coachte. ‘Het is weinigen gegeven om kanker, die is uitgezaaid naar de lever, te overwinnen. Ik wilde mensen graag helpen in hun strijd tegen deze ziekte. Meestal kwamen patiënten pas als zij al opgegeven waren. De omslag in denken, die essentieel  is, blijkt voor veel mensen moeilijk. Ze blijven vasthouden aan oude voedingspatronen en durven de reguliere behandeling niet te staken. Al vallen de resultaten tegen, de chemo’s blijven ze ondergaan. Waarom? Ze willen niet dood. Klampen zich vast aan die laatste strohalm…”

Margreet begrijpt als geen ander de angst en wanhoop van iemand met ‘een lijf vol tumoren’. En dat het lef vraagt om je eigen pad te bewandelen. ‘Het vereist een bepaald karakter”, stelt ze. Zo moet je leren om verdriet te verwerken. Dat het een plaatsje krijgt in je leven. Mij helpt het geloof daarbij. De hele Bijbel gaat over hoe je door lijden verder komt. Het werkt niet als je je constant tegen dat lijden verzet en als een slachtoffer reageert: ‘Wat is me nu weer overkomen?’ Leer het een plekje te geven.’ 

Groentesappen zijn essentieel

Al gaat het nog zo goed, ze doet geen water bij de wijn als het om de Moermantherapie gaat. Groentesappen noemt ze essentieel, drie keer per week drinkt ze een flink glas sap van een citroen, wortel, biet en bleekselderij. Ze eet fruit, groente en peulvruchten, vis en gevogelte.  Vlees is taboe, suiker ook en koffie drinkt ze nauwelijks.

‘Toen ik de eerste keer werd onderzocht bij mijn NTTT-arts zag ik in zijn ogen de twijfel. Ik was er slecht aan toe. Na twee maanden keek hij al heel anders. ‘Ik denk dat je wel een kans maakt’, zei hij. Dat deed me zó goed. Al ben ik twintig jaar verder en heb ik enig recht van spreken, het blijft moeilijk om mensen te overtuigen van het nut van goede voeding. ‘Ik geloof er niet zo in’, zeggen ze dan. Het is geen kwestie meer van geloof. Veel staat inmiddels wetenschappelijk vast. Maar het vraagt een omslag in denken. Dat kunnen alleen degenen die hun eigen pad durven kiezen.’

Biografie

Wie: Margreet van Sytzama (77)

Privé: weduwe, moeder van twee dochters, oma van vijf kleinkinderen. Woont in Den Haag.

Werk: op haar 54^e afgestudeerd als pedagoog, maar kreeg na een jaar kanker. Ze schreef een boek en had van 2003-2015 een eigen praktijk voor hulp aan kanker)patiënten.

Diagnose & behandeling: in 1997 werd haar baarmoeder verwijderd. Een oplettende patholoog-anatoom vond daarin een beginnende tumor. Preventief werden de eierstokken verwijderd, gevolgd door vijf weken bestraling. Tijdens een bevolkingsonderzoek werd borstkanker ontdekt. Nog geen jaar na de borstamputatie groeit opnieuw een kwaadaardig knobbeltje op het littekenweefsel. De chirurg onderzoekt uit voorzorg ook haar lever en ontdekt kanker. Na vijf chemokuren lijkt de uitzaaiing in de lever te groeien. Ze stopt alle reguliere behandelingen en richt zich op de Moermantherapie. Vanwege hun verschillende expertises bezoekt Margreet vier NTTT-artsen. Ze heeft diverse complementaire behandelingen ondergaan en houdt zich nog altijd zoveel mogelijk aan de voorschriften van het Moermandieet.