Iemand vroeg mij laatst: ‘Ben jij tevreden met jezelf?’ Oef, moeilijke vraag. Tevreden? Tja. Even nadenken. Aan ieder mens mankeert wel wat…. Tevreden? Nee, ik kon er geen volmondig ‘ja’ op antwoorden.
Waarom vroeg ze dat eigenlijk? Omdat ze er de laatste tijd steeds meer over nadacht. Ze kon het niet loslaten.
Twijfel en vertwijfeling. Niets is de mens vreemd. Het streven naar waardering kan een mens ongelukkig maken. Zeker in deze tijd van sociale media, zelfverheerlijking, fake foto’s, mooie plaatjes en valse beelden. Het geeft onzekere mensen voeding om ongelukkig te worden. Lever je er niet aan over. Leer op een gezonde manier op jezelf reflecteren. Niemand is gelijk en iedereen mag er zijn. Integriteit is belangrijker dan een hoog intellect.
‘Twijfelen aan je intellectuele vermogen is dus als het inslaan van een verkeerd pad. Ga voor jezelf eens na of je met de jouw gegeven gaven en talenten iets kan betekenen voor de samenleving’, hield ik de jongedame voor. Met haar natuurlijke glimlach en spontaan voorkomen leek zij ineens bevrijd van de zware last die zij zichzelf keer op keer oplegde. ‘Tevredenheid is goed genoeg, laat het dan ook goed genoeg zijn’, vertrouwde ik haar toe. ‘Vergelijk je niet steeds met anderen, bedenk niet steeds of je genoeg je best doet, jaag je niet op om het steeds beter te doen en stop eens met jezelf te willen bewijzen. Voor wie?’ Ze keek me aan met een blik van twijfel en herkenning. Is tevreden zijn werkelijk zo makkelijk?
Het heeft geen zin om je slechter in te schatten dan een ander. Die ander is iemand anders. Ook het laten afhangen van je gevoel van eigenwaarde van de waardering van anderen voor jouw prestaties als zijnde ‘goed genoeg’ is een doodlopende weg. Wanneer die ander geen waardering heeft voor jouw zienswijze, werkwijze of prestatie is dat een mismatch. Helaas. Klamp je niet vast aan iets of iemand die jou niet op waarde weet te schatten. Laat ze los.
Ik zag haar nadenken over eerdere acties in haar leven, waarbij een gevoel van ‘mislukking’ en teleurstelling de overhand kregen. ‘Maak een realistisch beeld van je zwakke, sterke en unieke kanten. Kijk eens wat vaker in de spiegel en denk: ik mag er zijn! Neem afscheid van je onzekerheid en heb oog voor je mooie kanten. Fysiek en mentaal ben je een mooi mens. Dat anderen dat niet zien is hun probleem!’
Ze vroeg aarzelend: ‘Mag ik dan mijn onzekerheid toelaten zonder mezelf dom of een buitenbeentje te vinden?’
‘Ja dat mag. Sterker nog: dat moet. Pas dan ben je in staat om hulp van anderen toe te laten. Hulp niet vanwege een vermeende zwakte, maar omdat ieder mens weleens ervaart dat het leven een doolhof is en een plek waar het soms weerbarstig en moeizaam toeven is. Zij die zeggen dat dit niet zo is behoren écht even ontevreden te zijn over zichzelf!
Zij straalde.
Beeld: PNW Production
MMV maakt wekelijks een selectie uit het nieuws over voeding en leefstijl in relatie tot kanker en andere medische condities.
Inschrijven nieuwsbrief
